‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌
ما فقط آرزو کردیم که بزرگ شیم،
چه می‌دونستیم قراره اینطوری شه .

. .

بعضی خاطرات به خودی خود تلخ نیستن،
اما چون نمیدونستیم آخرین باره،
الان تلخ شدن!

میدونی دلبر ‌قشنگ ترین خاطرم ازت اونجایی نبود که بار اول دیدمت، اونجایی بود که میدونستیم یه چیزی تو دل جفتمون هست و نمیگفتیمش سخت بود نگفتنش، ولی به هر بهونه ای تو دید هم قرار میگرفتیم و قشنگ ترین لحظش لحظه های بازی چشمامون بود، الکی مثلا من حواسم نبود، تو زل میزدی به من الکی مثلا تو حواست نبود، من زل میزدم به تو یادته؟

. .

میگن تا چیزی و از دست ندی قدرشو نمیدونی ولی ما هر چیو قدرشو دونستیم از دستمون رفت

آدما وقتی ناراحتن، فکر میکنن غمیگن‌ترین آدم دنیان.
ولی وقتی که خوشحالن هیچوقت فکر نمیکنن که خوشحال‌ترین و خوشبخت‌ترین آدم دنیان.
چون پیش خودشون میگن؛
"بقیه خوشحالی های مداوم تر و بیشتری
نسبت به من دارن، این که چیزی نیست"
و درست همین لحظه‌ست که حال خوب بلافاصله ازمون فاصله میگیره و میره
چون قدرشو ندونستیم.
اینجوری میشه که جایگاه شاد بودن و ناراحتی، هیچوقت برابر نبوده
چون خودمون تعادلشو به هم زدیم.
همیشه کفه ی ترازوی ناراحتی و حال بد،
سنگین تر از خوشحال بودن و حال خوب بوده.
چون ما آدما ناراحت بودنو دوست داریم؛
هرچقد که خلافشو فریاد بزنیم.
ولی از درون، کاملا برعکسه.

چند باری شده بود که به‌خاطر ناراحتی‌هایی که از هم داشتیم، موقع خواب آروم آروم سر صحبت و باز می‌کردیم، گله می‌کردیم، همو تو بغل همدیگه محکم فشار می‌دادیم؛ و این‌طوری که نوشته، به خاطر چیزهایی که می‌دونستیم، گریه کردیم. خیلی‌وقت‌ها از سر ناچاری، گاهی‌وقت‌ها از سرِ پشیمونی، و همیشه از سر عشق..

. .

‏ولی خیلی بد که آدم نمیدونه کِی آخرین بارِ
آخری بغل
آخرین بوسه
آخرین حرفا
آخرین دعوا
آخرین خدافظی
اگر آخرین ها رو میدونستیم
کسی چمیدونه، شاید رفتارمون عوض میشد

نسلشون منقرض شده، دایناسورا رو نمی‌گم، صحبت سر آدمای اصیلِ، اونایی که تموم خوبیای عالمو آدمو دارن‌و هرچی بهشون بدی می‌کنیم، واسمون خم به ابرو نمیارن، اونایی که حضورشون رو تو بزنگاه های زندگیمون حس کردیم، اما اونقدر قدرشون‌و ندونستیم تا کم کم خودشون رو ازمون گرفتن که نفهمیم کی و کجا دیگه ازمون نا امید شدن‌و رفتن ...
میدونین اصیل بودن نه به ظاهر شیک‌و قشنگه، نه به ماشین‌و خونه‌ی خوب و نه به مدرک تحصیلی، اصیل بودن همون خوبیاییِ که هممون داریم فراموشش می‌کنیم ...

#امیر_صلح_میرزایی

✦ ✦
I wish we knew that being ourselves is more beautiful than being beautiful!
کاش میدونستیم خودمون بودن، از قشنگ بودن،
قشنگتره!
✦ ✦

‏از این غم‌انگیزتر که تا از دستشون میدیم میفهمیم باید قدرشونو بیشتر میدونستیم؟