‏اون رد کبودی که
برمیگیردی خونه...
و داری کاورش میکنی و
همزمان یه لبخند ملیح ام زدی...
همونو میخوام ...

‏اون رد کبودی که برمیگیردی خونه داری کاورش میکنی و همزمان یه لبخند ملیح ام زدی :))) همونو میخوام.

‏اون رد کبودی که برمیگیردی خونه داری کاورش میکنی و همزمان یه لبخند ملیح ام زدی :))) همونو میخوام.

باران ، تمام دیشب را شست !
رد پای هیچ خاطره ای در شهر باقی نیست
و درختان جز به شکوفه دادن فکر نمی کنند
باران تمام غبار پشت شیشه را شست !
امروز پنجره اتاق لبخند می‌زند ..
امروز روز دیگریست ..
آسمان را نگاه کرده ای ؟
بعد از شکستن بغض عظیمش چه آسوده در لباس آبی ملیحش می خندد ...
حالا که کوچه ها را باران زده و ردپای تنهایی از شهر دور شده ،
قول شکوفه دادن را به دلت نمی دهی ؟

#زهرا_مصلح

✿ کپشن خاص ✿
سال عجیبی بود!
بدون اغوش،
بدون قدم زدن های دو نفره،
بدون کافه گردی،
بدون شور وشوق...
پر از دلهره،اضطراب
پر از فاصله اجتماعی،
پر از نبودن،نداشتن..
پراز خنده هایی که اسیر ماسک ها شدند.
پر از اسارت ودر بند بودن پنجره ودیوار
نه این یک سال نبود،
چیزی شبیه یک فصل نا شناخته
در تقویم ،که هنوز اسمی برایش
کسی نگذاشته...!
چقد میشد حال مان خوب باشد،
باران بزند،چتر های خاک خورده را
برداریم وهم قدم خیابان باشیم..
بیایید دعا کنیم
سال بعدی که امد کنار هم دیگر باشیم
بدون فاصله اجتماعی،بدون ماسک.
دعا کنیم حال جهان خوب شده باشد،
بیمارستان ها متروک که شده باشد.
نه کسی دردی داشته باشد نه غمی.
بیاید برای حال خوب هم دعا کنیم.
#ملیح_م

من غزل خوانم از آن وقتی که با لحنی ملیح!


گفته ای آرام در گوشم که .قربانت شوم...

‏چقد اینایی که همیشه یه لبخند ملیحی رو لبشونه رو مخن!

از پشت تریبون دلم عشق چنین گفت :
محبوب تو زیباست ، قشنگ است ، ملیح است
اعضای وجودم همه فریاد کشیدند :
احسنت ، صحیح است ، صحیح است

غزلی تازه نوشتم غزلی تازه برات
تا بخوانی و بگویی: به فدای غزلات

غزلی مثل تو شیرین غزلی مثل تو شاد
مثل چشمای قشنگت تو شب رقص نگات

غزلی سبزو صمیمی غزلی نرم و لطیف
مثل ابریشم دستات مثل آهنگ صدات

غزلی مثل غزل های جوانی خودم
با همان وزن ملیح فعلاتن فعلات

گفتم و از لب این پنجره دادم به نسیم
و پراکنده شدن توی هوا این کلمات:

"دوستت دارم" و "من عاشقتم" "قلب منی"
"بی تو می میرم" و "دلبندم" و "جانم به فدات"

واژها مثل پرنده پر زدن تا بشینن
نرم و آهسته کنار یکی از پنجره هات

واژه ها منتظرن پنجره رو باز کنی
تا بریزن تو اتاقت بشینن روی لبات.

هم قفس وا می کند هم پر و بالم می دهد
هم برای پرکشیدن شور و حالم می دهد

فرصتی تازه برای دل فراهم می کند
وسعتی تازه به آفاق خیالم می دهد

در هوای نو شدن مثل نسیم کوچه باغ
ازشمیم عشق احساسی زلالم می دهد

می نشیند رو به روی دل به لبخندی ملیح
پاسخی در خور به لب های سؤالم می دهد

این دل پژمرده را باغی شکوفا می کند
باز می رویاندم حس کمالم می دهد

بعد عمری رنج فرهادی کشیدن های دل
مژده ی شیرین ایام وصالم می دهد

دفتر عشق مرا یک روز امضاء می کند
نقطه ی پایان به رنج ماه و سالم می دهد!

رحیمی رامهرمزی