اینکه بشقاب صبحونه ت رو قشنگ بچینی...
توی بطری آب، لیمو بندازی...
برای کتابت بوک مارک بخری...
به کلیدت عروسکای بامزه آویزون کنی...
روی وسایلت استیکر بچسبونی...
میشه شور زندگی...
به نظر بیهوده میاد؛
اما با همینا به زندگی وصل میشی.



. .

‏یه سندرومی هست به نام «تعویق»
اینجوریه که هیچ دلیل خاصی نداری ولی الکی ساعت ها زمانتو از دست میدی و هیچ کاری نمیکنی و هفته ها کارتو میندازی عقب.

. .

آدم از هر جایی که میره بخش زیادی ازش جا میمونه اونجا. روی کاشی هاش، روی میزی که دستشو میذاشت روش، روی صندلی و مبلش، روی دسته ی شیر آب، کلید برق...
و واقعا عجیبه بدونی توی همینجایی که تو قدم میزنی، بعدا یه سری آدم دیگه قدم میزنن و خاطرات جدید متفاوتی میسازن.
بار آخر به اطراف یه نگاه اجمالی میندازی، درو قفل میکنی و آخرین تماس دستت قطع میشه با دستگیره ی دری که هر روز بهش می‌خورد
و میری.
خداحافظی خیلی عجیبه...

میوه نارس را دیده ای؟
هرچقدر هم زیبا باشد طعم گس می‌دهد.
کال است، ناچاری دور بیندازی‌اش
میدانی
زندگی بی تو طعم گس می‌دهد
می‌شود یک چیز دور انداختنی!

شکستنی‌ها شکست. بی‌دقت حمل کنید، بعدم بندازینم ته دره.

𝐖𝐡𝐞𝐧 𝐲𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐚 𝐬𝐭𝐫𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐨𝐧 𝐚𝐭 𝐚 𝐲𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐚𝐠𝐞 𝐢𝐭 𝐢𝐧𝐭𝐢𝐦𝐢𝐝𝐚𝐭𝐞𝐬 𝐚 𝐥𝐨𝐭 𝐨𝐟 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞

وقتی تو سن کم آدم قوی‌ای باشی ، تن خیلی‌ها رو به لرزه میندازی :).

اومدن بعضی آدما به زندگیت اینو بهت یاد میده که قرار نیست همه چی همیشه باب میل تو باشه و باید ناکامی و تجربه کنی تا پوست جدیدی بندازی.

تکلیفتون رو با آدم‌های نصف و نیمه مشخص کنید، آدم‌های نصف و نیمه رو از زندگیتون کلا حذف کنین و بندازینشون بیرون، اینطور آدم‌ها خسته‌ات میکنن اونقدری که وقتی به خودت میای میبینی حتی حوصله خودت هم نداری.

هر چی بیشتر چیزهای غلط زندگیت رو تحمل کنی ، رسیدن به چیزهای درستِ زندگیت رو بیشتر به تاخیر میندازی

هرچی بیشتر چیزهای غلط زندگیت رو تحمل کنی، رسیدن به چیزهای درست زندگیت رو بیشتر به تاخیر می‌ندازی.