امروز خوندم پروانه‌ها وقتی بارون میاد استراحت می‌کنن،چون بارون به بال‌هاشون آسیب می‌زنه
اشکالی نداره توام طی طوفان‌های زندگی یه کم استراحت کنی،وقتی تموم شد دوباره پرواز می‌کنی .

♡

بعضی از زخم‌ها قدیمی‌اند ، بسته شده‌اند ، درد نمی‌کنند ، اما جایشان هنوز هست و هر وقت نوازششان می‌کنی ، جریانِ دردی خیالی از تنت می‌گذرد و در حافظه‌ات زنده می‌شود.

یکی از خصلت‌های عجیبی که دارم اینه که وقتی آدم‌ها بهم بدی می‌کنن یا با رفتارشون رومخم می‌رن همون لحظه چیزی نمی‌گم، طوری رفتار می‌کنم انگار هیچی نشده اما عقب ذهنم دارمش، بعد هی جمع می‌شه، هی جمع می‌شه، یهو طرف رو بدون هیچ حرفی از زندگیم پاکش می‌کنم، شاید طرف فکر کنه بی‌دلیله ولی من کلی دلیل بابتش از قبل تو ذهنم دارم.

قدرت تحمل هرکس را از میزان سکوتش بسنجید، آنان که هیاهو می‌کنند بار هیچ چیز را به روی شانه‌های خود تحمل نمی‌کنند...

گفت: چیزی عمیق بگو...

گفتم: من با کسانی خندیده‌ام که وحشتناک‌ترین چیزها را در مورد من گفته‌اند و فکر می‌کنند من نمی‌دانم..

به آدما باید زمان داد،
خودشون مشخص می‌کنن چقدر می‌ارزن...

کسانی که خدا را دوست دارند
بندگان او را اذیت نمی‌کنند 🤍

♡

هیچ‌کس یهو تغییر نمی‌کنه؛
آدما کم‌کم، از جاهایی که دیگه امنیت نمیدن،
خودشون رو جمع می‌کنن و میرن.

او رفیق واقعی من است
او برخلاف دیگران که تا وقتی داستان و قصه‌ات را می‌شوند می‌روند ، کنار من ماند
تنها کسی که اندوه مرا انکار نکرد و بارها به داستان های تکراری من گوش کرد تا من خالی شوم ، تنها کسی که خنده های مرا باور نکرد و غم مرا فهمید
تنها کسی که می‌توانم با او راجع به چیز هایی حرف بزنم که بقیه نه می‌فهمند ، نه درک می‌کنند 🤍

♡

معاشرت با کسایی که چیزی از زندگیشون می‌خوان و براش تلاش می‌کنن روحم رو جَلا میده. بَرم می‌گردونه روی رِیل.