چهره‌ی واقعی آدما اونجا مشخص میشه که دیگه براشون منفعت نداری.

کسایی که چهره‌شون یه جوریه که انگار غم داره، زیبایی خاص و عجیبی دارن.

ʜᴀʀᴅ ᴛɪᴍᴇs ʀᴇᴠᴇᴀʟ ᴛʀᴜᴇ ғᴀᴄᴇs.

روزهای سخت چهره‌های واقعی رو آشکار می‌کنن.

.࿐

آدمها وقتی میفهمند کاملا به خواسته‌شون رسیدن یا متوجه میشن دیگه به هدفشون نمیرسن،چهره‌ی
واقعیشونو نشون‌ میدن...

باشد که روزگار ظلم به سرآید
و آفتاب برآید
و حقیقت در چهره‌ی مردم بدرخشد
و عشق آن سپیده دمی گردد
که به سوی آن گام بر می‌داریم.

من با عشق به دنیا آمده‌ام
با عشق زندگی کرده‌ام
و با عشق هم از دنیا می‌روم
تا آن چیزی که از من باقی می‌ماند فقط عشق باشد.

#فریدون_فرخزاد

یه آدمایی پشت بند یه اتفاق تلخ
«برق چشم»‌هاشون برای همیشه خاموش میشه
مثل از دست دادن یک عزیز یا جدا شدن
از کسی که عمیقاً دوستش داشتن
دیگه هیچوقت از ته دل نمی‌خندن،
قشنگ میشه دید تو چهره‌شون
که چشماشون برق نداره
این اتفاق از زندگیتون دور 🤍

یه افسانه‌ی ژاپنی هست که می‌گه چهره‌ی الان شما چهره‌ی فردیه که تو زندگی قبلی‌‌تون عاشق‌ش بودین، تصویر قشنگیه حتی اگه افسانه باشه.
همیشه عاشق خودتون بمونید !

•
براساس افسانه‌های قدیمی ژاپنی
چهره‌ای که الان داری چهره‌ی همون آدمیه که تو زندگی قبلی عاشقش بودی احتمالا فقط یه افسانه باشه ولی به نظر من خیلی قشنگه .️

「♡」

این بار که از این دریای خروشان به سلامت عبور کردیم، این‌بار که رگبار پایان گرفت و هوا صاف شد، همه‌تان را با عشق بغل می‌کنم.
من یک دنیا شوق و لبخند برای روزهای خوبمان کنار گذاشته‌ام و بغل‌بغل مهربانی و دلخوشی و هزار هزار بهانه‌ی روشن برای خوشبختی در پستوی ذهنم پنهان کرده‌ام و زمانش که رسید، برای همه‌مان از رهایی و شادی و عشق خواهم‌گفت.

چقدر مثل خانواده شده‌ایم این‌روزها...
از کنار هرکسی که در خیابان عبور می‌کنم، انگار سال‌هاست می‌شناسمش. انگار باتمام این چشم‌ها و چهره‌های مهربان قراری دارم، انگار چیزی ما را به هم پیوند داده، آنقدر محکم که جدا شدنی نیستیم و فراموش نمی‌کنیم هرگز، که چقدر به هم نیاز داریم و نیاز داریم که حال همه‌مان خوب شود. انگار همه در نهایت اندوهی مشترک غوطه‌وریم و داریم با تمام توان و با هم به سمت نور پیش می‌رویم و مراقبیم که تاریکی و اندوه و خشم، ما را نبلعد و کمک می‌کنیم به هم که قوی بمانیم و طاقت بیاوریم و در دل تندباد روزگار نشکنیم؛ به شوقِ بهار و به شوق روزهای روشن و خوبی که در انتظار ماست...

طاقت بیاوریم، برای تمام رنجی که تا امروز کشیدیم و تاریکی و خشمی که پشت سر گذاشتیم و دلخوشی‌های ساده‌ای که نداشتیم.
طاقت بیاوریم، به حرمت تمام تلاش‌های بیش از توان و زخم‌های رسیده به استخوان.
طاقت بیاوریم چون آگاه نیستیم به اینکه آخرین پله‌ی این سیاهچاله کجاست و کجای این قصه، به رهایی و نور می‌رسیم...
طاقت بیاوریم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

‏بعضیا خوشگلن و بی‌نقص ولی چهره‌‌هاشون روح نداره. نمی‌دونم چطوری بگم.