هیچ نیازی به هیچکس نیست، مشکلی باشد خودمان هستیم...!

کائنات وجودی واحد است. همه چیز و همه کس با نخی نامرئی به هم بسته‌اند. مبادا آه کسی را برآوری؛ مبادا دیگری را، به خصوص اگر از تو ضعیف تر باشد، بیازاری. فراموش نکن اندوه آدمی تنها در آن سوی دنیا ممکن است همه‌ی انسان‌ها را اندوهگین کند و شادمانی یک نفر ممکن است همه را شادمان کند.

ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

در آخر بین خودمان باشد گفتم قویم و نمی شکنم،دروغ گفته بودم قوی نبودم شکستم،بسیار هم شکستم.

چنان فرو ریخته ام
که اگر به رقصی شادمانه برخیزم،
در همان میان به گریه ای عمیق خواهم نشست.

گاهی ما فکر می‌کنیم که برای تغییر، باید از صفر شروع کنیم؛
اما حقیقت این است که تغییر واقعی، از همان جایی آغاز می‌شود که الان ایستاده‌ایم..️
هر قدم کوچک، حتی اگر نامحسوس باشد، مسیر را می‌سازد.
و یادمان باشد که رشد، بیشتر شبیه یک روند آرام است تا یک جهش ناگهانی..

چارلز بوکوفسکی چقدر زیبا میگه:

باید خودمان نوری بر تاریکی مان بتابانیم
این‌ را هیچکس دیگری
بر ما انجام‌ نخواهد‌ داد
• |.

we often seek perfection in others, unaware that we work in progress.

ما اغلب به دنبال کمال در دیگران هستیم،
غافل از اینکه خودمان هم در حال پیشرفت هستیم.

اما من دلم میسوزد برای خودمان،
برای همه مان،
همه ی مایی که می‌توانستیم آسوده باشیم،
می‌توانستیم خوشبخت باشیم،
من دلم میسوزد برای خودی که سوخت و خاکستر شد...!

میدانی؟ ما مجبور بودیم که قوی و محکم باشیم، چون هیچکس وجود نداشت که دستمان را محکم‌تر از خودمان بگیرد.