یه روزی
میام براتون می‌نویسم
«شادمانی نشست و غم برخاست»

قول....

عشق یک‌طرفه ممکن است دردناک باشد، ولی درد امنی است؛ چون به کس دیگری جز خودمان صدمه نمی‌زند.
دردی خصوصی و همان اندازه که تلخ و شیرین است، خودانگیخته نیز هست. اما به محض آنکه #عشق، دو جانبه می‌شود، باید حالت انفعالی و ساده صدمه دیدن را رها کنیم و مسئولیت ارتکاب به گناه را بپذیریم.

و درد به استخوانِمان رسیده اما هنوز خودمان را نباخته‌ایم و روزگار را زندگی می‌کنیم. و هنوز آنقدر می‌خندیم که سرمان از این همه ناخوشی‌هایی که مجبور به پذیرفتنش کردیم درد می‌گیرد.
- فرگل مشتاقی.

از این زندگی چهِ میخواهم
امید بسیار ..
مقدارِ زیادی نور ..
دلخوشی‌هایِ کوچک اما ماندگار ..
آرامِشی عمیق و پایدار ..
رویایی بی حدُ مرز‌ ..
و شادمانیِ بی پایان ‌.🤍

چیزے بگو ڪه بینِ خودمان بماند
مثلا: یڪ "دوستت دارم"
وسطِ "آغوش"


#حمید_رها

ما لحظات و اتفاقاتِ دشواری را از سر گذرانده و تاب آورده‌ایم، که خودمان هم باورمان نمی‌شد....

•
احساس غریبی نکنید ، همه‌ی ما شب‌ها یک جورِ خودمان ناراحتیم ، غریبیم ، تنهاییم ولی در پایان همه‌ی این‌ها در اعماق وجودمان به نور سپیده دم امید داریم به صبح شدن .

♡

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

«‏یاد گرفتم در پایان یک علاقه، ما کسی را از دست نمی‌دهیم. خودمان از دست می‌رویم، آن خود دل‌بسته‌ی خوشحالِ سرسختِ امیدوار.»

أن تستمر لحظاتنا السعیدة آمین

که لحظات شادمان ادامه دار باشد آمین.🤍

♡