همه این مدت زندگیم جوری سپری شده که میتونم سال‌ها بدون اینکه هیچ اتفاق ناراحت‌کننده و غم‌انگیزی بیوفته، غمگین بمونم.

تو برای من مهمی و من بهت اهمیت می‌دم؛ منظورم این نیست که به بعضی از جنبه های تو اهمیت می‌دم یا فقط وقتی حالت خوبه دوست دارم. من همیشه و توی هر حالتی می‌خوامت. وقتی خوبی، وقتی بدی یا حتی وقتی میانه ی این دو قرار داری. من بخش های تاریک تورو هم می‌پرستم. دوست دارم بدونی توی هر شرایطی کنارت می‌مونم و موقع هایی که از خودت متنفری من جای جفتمون دوست دارم.

نمیخوام غر بزنم ولی بیرون میرم
حالم خوب نیست، خونه میمونم
حالم خوب نیست، مهمونی میرم
حالم خوب نیست، سرکار حالم خوب
نیست، وسط تمرین حالم خوب
نیست، کلا همه‌جا حالم خوب نیست.

روز به روز دارم کم حرف‌تر میشم، یه وقت‌هایی حس میکنم میتونم چند هفته تو خونه بمونم بدون اینکه نیاز داشته باشم معاشرت کنم.

من باید تنها بمونم چون خیلی عمیق و شدید عاشق میشم و تو این نسل دیگه قدر این چیزا رو نمیدونن…

چیه این کلمه‌ بمون؟
‏که وقتی میشنویش انگاری دنیا رو بهت دادن!
‏- بمون باهام
‏- بمون تو زندگیم
‏- بمون تا بمونم
‏و قشنگترین و شیرین‌ترینش اینه که بگه: بمونی برام

ترجیح میدم یا درست دوست داشته بشم، یا تنها بمونم.

باید یاد بگیرم به خودم وفادار بمونم نه به زخم‌های قدیمی.

رزق که همیشه پول نیست
آدم های خوب زندگیمونم رزق و روزی اند، مثلا یکیش همین خود تو.️

زندگی بهم یاد داده که منتظر کسی نمونم. کسی که بدون هیچ دلیل موجهی، بدون هیچ توضیح خاصی که نشونه‌ی علاقه به ادامه‌ی ارتباط باشه، منتظرت می‌ذاره، آدم زندگیِ تو نیست؛ باور کن!

فاطمه سپید.