✿ کپشن خاص ✿

محبوبم! من دائما شما را دوست دارم.
چه در گرانی، چه در ارزانی، چه در تحریم، چه در جنگ، چه در صلح.
من دائما شما را دوست دارم، چه سیر باشم چه گرسنه، چه شادمان باشم، چه غمگین.
من دائما شما را دوست دارم، خوابم، شما را دوست دارم، بیدار می شوم شما را دوست می دارم.
پیاده می روم، در اتوبوس کنار پنجره پشت سر راننده، هنگام ریختن میوه های گندیده، پیتزای نیم خورده، بطری نوشابه نوشیده شده و گل های پلاسیده در کیسه، هنگام کندن سنگ های داغ از پشت نان های سنگک.
محبوبم! در عبادتم چنان با تو سخن می گویم که خداوند به گریه می افتد...

#محمد_صالح_علا‌ء

تلخ منم ..
همچون چای سرد
که ساعات طولانی نگاهش کرده باشی ..
و ننوشیده باشی ..
تلخ منم !
چای یخ ..
که هیچ کس ندارد
هوسش را ..

میدانم که اولین عشقت بود
تا همیشه هم در قلبت میماند
اما ...او حالا رفته
مدتهاست که نیست
مرا ببین
که دوستت دارم
و حتی با نگاه های نافذم نوازشت میکنم
برای تو از جان هم دریغ ندارم
اولین عشقِ من؟؟
دلت می‌آید من از همان سمِّ تلخی بنوشم که تو نوشیده ای؟؟

#دنیا_کاف

✿ کپشن خاص ✿

- صبحِ جمعه ات به خیر
هر کجا هستی، به یاد من باش
من با تو چای نوشیده ام،
سفرها کرده ام،
از جنگل، از دریا،
از آغوش تو شعرها نوشته ام
رو به آسمانِ آبیِ پر خاطره
از تو گفته ام، تو را خواسته ام
آه ای رویایِ گمشده!
هر کجا هستی صبح جمعه ات به خیر...

#نیکی_فیروزکوهی

✿ کپشن خاص ✿

اینکه دلیل نمیشود چیزی که برای تو به پایان رسیده برای من هم تمام شود، لیوان آب را تو بنوشی اما توقع داشته باشی من هم دیگر تشنه‌ام نشود.
راه رفته را تو بروی و من چشم بسته همان مسیر را بازگردم، نه اینطور که نمیشود ننوشیده‌ام که بخواهم دوباره بنوشم، نرفته‌ام که بخواهم دوباره بازگردم!
چیزی که برای تو به پایان رسیده برای من همانقدر تازه و پررنگ است، اما اینکه تو نخواهی دیگر دوست بداری کار مرا سخت‌تر می‌کند چراکه من آدمِ دوست داشتنم! آدمِ همیشه دوست داشتن.

#حاتمه_ابراهیم_زاده

✿ کپشن خاص ✿

- صبح جمعه‌ات به خیر
هر کجا هستی، به یاد من باش
من با تو چای نوشیده‌ام
سفرها کرده‌ام
از جنگل
از دریا
از آغوش تو شعرها نوشته‌ام
رو به آسمانِ آبیِ پر خاطره از تو گفته‌ام
تو را خواسته‌ام
آه ای رویایِ گمشده ، هر کجا هستی صبح جمعه‌ات به خیر...

#نیکی_فیروزکوهی

شب را نوشیده ام
و بر این شاخه های شکسته می گریم.
مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان !
مرا با رنج بودن تنها گذار.
مگذار خواب وجودم را پر پر کنم.
مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم
و به دامن بی تار و پود رویاها بیاویزم.
سپیدی های فریب
روی ستون های بی سایه رجز می خوانند.
طلسم شکسته خوابم را بنگر
بیهوده به زنجیر مروارید چشم آویخته.
او را بگو
تپش جهنمی مست !
او را بگو: نسیم سیاه چشمانت را نوشیده ام.
نوشیده ام که پیوسته بی آرامم.
جهنم سرگردان!
مرا تنها گذار.

شعری فوق العاده زیبا حتمابخونید....
توبا قلب ویرانه من چه کردی...
ببین عشق دیوانه من چه کردی...
درابریشم عادت آسوده بودم...
تو با بال پروانه من چه کردی!
ننوشیده از جام چشم تو مستم....
خماراست میخانه من چه کردی...
مگر لایق تکیه دادن نبودم...
توباحسرت شانه من چه کردی...
مراخسته کردی و خود خسته رفتی...
سفرکرده با خانه من چه کردی...
جهان من از گریه است خیس باران...
توباسقف کاشانه من چه کردی؟

ﻣﺎ ﺁﺏ ﺭﺍ ...
ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ ...
ﻧﻮﺷﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ ...

تلخ منم ،
هم‌چون چای سرد
که نگاهش کرده باشی ساعات طولانی و ننوشیده باشی .
تلخ منم ؛
چای یخ ...
که هیچ‌کس ندارد هوس‌اش را


{ سیدعلی صالحی }