متأسفانه/خوشبختانه به همه‌چیز عادت می‌کنیم؛ حتی چیزهایی که می‌گفتیم هیچ‌وقت قرار نیست بهشون عادت کنیم.

امیدوارم تو سن شصت هفتاد سالگی یه شب
سیگار به دست تو بالکن یاد کارای نکرده و آرزوهای
از دست رفته جوونیمون نیوفتیم و
همه وجودمون پر از حسرت نشه...

نمیدونم کی نیاز داره این رو بشنوه ولی وقتی میفهمی میتونستی بهتر حرف بزنی، رفتار کنی یا واکنش نشون بدی، خودت رو سرزنش نکن و ببخش، بیشترمون تا وقتی چیزی یاد نگرفتیم همون کاری رو میکنیم که بلدیم، وقتی چیزهای جدید یاد میگیریم کم کم تغییر میکنیم و بهتر میشیم.

اگر آدمای ناامن زندگیمون وجود نداشتن، یاد نمیگرفتیم چطوری حدومرزهامون رو با بقیه تعیین کنیم!

‌‌گفتیم چیزای قشنگ زمان میبره،
زمان چیزای قشنگ رو برد!

پارسال این موقع ها با دیدن تقویم ۱۴۰۳ همش می گفتیم تو سال جدید روزای تعطیل خیلی کمه
با این تعطیلات دستی پشت سر هم فهمیدیم تعطیلی باید تو تقدیر باشه نه تو تقویم

'
ڪاش میشد دست اتفاق هاے تلخ زندگے را میگرفتیم تا نیوفتند...

. .

هر جا گفتیم اُمید
خدا نور شد تو دلهامون .🤍

هر جا گفتیم اُمید
خُدا نور شد توو دل‌هامون :)

به هرکی گفتیم‌ چه خوبه که هستی، نه خوبیش موند‌ نه خودش.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »