دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

اگر مردم شک دارند که چقدر می توانید پیش بروید، آنقدر پیش بروید که دیگر نتوانید صدای آنها را بشنوید.

من آدمِ بدی نیستم...
همین که سرم به کار خودم گرم است و کاری به جهان هیچ‌کس ندارم،
همین که آنقدر مشغولیت فکری دارم که ذهن و افکارم برای حواشی و مسائل پوچ و دشمنی‌ها کفاف نمی‌دهد،
همین که لبخند و مهربانی را از آدم‌ها دریغ نمی‌کنم.
همین که تلاش می‌کنم به قدر دامنه‌ی تاثیر خودم، سازنده و کارآمد و مفید باشم.
همین که در عمق بی‌رحمی روزگار، هنوز هم کودکانه می‌خندم و کودکانه می‌بخشم و کودکانه ذوق می‌کنم؛
نه که خوب باشم اما،
من آدم‌ بدی نیستم...

لطفا به موقع از آدم‌ها ناامید شوید، نه در اولین لغزش و نه آنقدر دیر که همه چیزتان را برده باشند، وقتی فهمیدید خطاها عادت شده‌اند و پشیمانی فقط یک نمایش است، آنجاست که ماندن خیانت به خودتان است.

می‌خواهم آنقدرشعر بگویم
‏که اگر فردا مُردم
نتوانی انکارم کنی…

شاید آنقدر خوب نباشم که انتظار داشته باشی...
شاید آنقدر مهربان نباشم که میخواهی...
شاید آنقدرها هم که فکر میکنی بی احساس نباشم!
شاید مانند دیگران زبانم چرب و نرم نباشد اما قلب وعملم با هم می‌تپند...
ریا نمیکند قلبم...
شاید شبیه دیگران نباشم اما میدانم که متفاوت بودنم بسیار هم خوب است...
شاید متفاوت باشم اما وفادارم....
وفادارم....

‌

گاهی‌جاده‌بی‌خیالی‌رابگیر
و دورشو ؛
آنقدر دور،که‌دیگردست‌هیچ‌دغدغه‌ای
به‌دلخوشی‌هایِ‌کوچکت‌نرسد.ᥫ᭡

آنقدر خاص دوستت
داشتم
ڪه یک ذره از خودم
را برای خودم
نڪَه نداشتم ،
دنیا پر از آدمهاییست
مثل من
ڪه خودشان را جایی
جا ڪَذاشتند
ڪه دیڪَر
هیچ‌جایی برای بلندشدنشان
نیست...!!

از حُریت تا خریت فاصله ای نیست؛
زیادند حر ها و خر هایی که در هر لباسی و با هر ژستی، ظاهر میشوند!
کسی از سرانجامِ خودش خبر ندارد
زیاد گولِ منم منم های خودتان و دیگری را نخورید گاهی در یک لحظه با یک انتخاب، کاملا بی مقدمه یا خر می مانی یا حر میشوی!
سوال اینجاست
آیا آنقدر از خریت فاصله داریم که حُر ها را ببخشیم؟!
"آزاده بودن" چیز خیلی خوبی ست؛
برای قومی که فکر کنند
نه ژست و ادا، نه جَهیدن و جنگیدنِ خالی و بیهوده!
کاش هر چه هستیم و نیستیم به قول حسین لااقل آزاده باشیم!

‏و یک روز آنقدر دوستت خواهم داشت که اسم خانه کوچک‌مان را آغوش خواهیم گذاشت.


. .