آدمها فکر می‌کنند بعد از رفتنشان باید مانند صندوق پستی زنگ زده و باران خورده درست در نقطه‌ای که رهایت کرده‌اند تا ابدیت منتظر پیغامشان بمانی...
اما نه!
همیشه این طور نیست. آدمها دل دارند. پا دارند. بند دلشان که پاره شود، بند کفش‌هایشان را محکم می‌کنند و می‌روند.

دوست داشتن فصل دارد. دوست داشتن زمان دارد. کدام باغی را دیده‌ای زمستان که میشود لباسی از شکوفه بپوشد؟! کدام مسافری را دیده‌ای که چمدان به‌دست سالها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل ها بدوزد؟!

تو دیر به سراغم آمدی. تو دیر برآورده شدی آرزوی کوچک من. مثل بر آورده شدن آرزوی کودکی‌ام در بزرگسالی؛ دوست داشتنت دیگر به کارم نمی‌آید؛ دیگر اندازه‌ام نمیشود... گفته بودم نه؟!
دوست داشتن فصل دارد.
دوست داشتن زمان دارد.

#مهسا_مجیدی_پور

✿ کپشن خاص ✿
آدمها فکر می‌کنند بعد از رفتنشان باید مانند صندوق پستی زنگ زده و باران خورده درست در نقطه‌ای که رهایت کرده‌اند تا ابدیت منتظر پیغامشان بمانی...
اما نه!
همیشه این طور نیست. آدمها دل دارند. پا دارند. بند دلشان که پاره شود، بند کفش‌هایشان را محکم می‌کنند و می‌روند.

دوست داشتن فصل دارد. دوست داشتن زمان دارد. کدام باغی را دیده‌ای زمستان که میشود لباسی از شکوفه بپوشد؟! کدام مسافری را دیده‌ای که چمدان به‌دست سالها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل ها بدوزد؟!

تو دیر به سراغم آمدی. تو دیر برآورده شدی آرزوی کوچک من. مثل بر آورده شدن آرزوی کودکی‌ام در بزرگسالی؛ دوست داشتنت دیگر به کارم نمی‌آید؛ دیگر اندازه‌ام نمیشود... گفته بودم نه؟!
دوست داشتن فصل دارد.
دوست داشتن زمان دارد.

#مهسا_مجیدی_پور

اندوه های یک مرد را گاهی
چند نخ سیگار هم می تواند به هم بدوزد و
از لبهایش بشکافد و
بیرون ببرد از پنجره
اندوه های زنانه اما
خانگی تر ازین حرفها هستند
درست مثل شیشه های مربا
مثل سبزیهای خشک معطر که می کوشند
یک تکه از بهار را
برای زمستان کنار بگذارند

#رویا_شاه_حسین_زاده

آدم ها فکر می کنند بعد از رفتنشان
باید مانند صندوق پستی زنگ زده
و باران خورده درست
در نقطه ای که رهایت کرده اند
تا ابدیت منتظر پیغامشان بمانی
اما نه ..
همیشه این طور نیست
آدم ها دل دارند
پا دارند
بند دلشان که پاره شود
بند کفش هایشان را محکم می کنند و
می روند
دوست داشتن فصل دارد
دوست داشتن زمان دارد
کدام باغی را دیده ای زمستان که می شود لباسی از شکوفه بپوشد ؟
کدام مسافر ی را دیده ا ی که  چمدان به دست سالها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل ها بدوزد؟
تو دیر به سراغم آمدی
تو دیر برآورده شدی آرزوی کوچک من
مثل بر آورده شدن آرزو ی کودکی ام در بزرگسالی ؛ دوست داشتنت دیگر به کارم نمی آید ؛دیگر اندازه ام نمی شود ...گفته بودم نه؟
دوست داشتن فصل دارد، دوست داشتن زمان دارد...
-مهسا_مجیدی_پور

آدم‌ها دل دارند،
پا دارند.

بند دلشان که پاره شود،
بند کفش‌هایشان را محکم می‌کنند
و می‌روند.

دوست‌داشتن فصل دارد
دوست‌داشتن زمان دارد.

کدام باغی را دیده‌ای زمستان که می‌شود لباسی از شکوفه بپوشد؟

کدام مسافر ی را دیده‌ای که چمدان به‌دست سال‌ها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل‌ها بدوزد؟

تو دیر به سراغم آمدی
تو دیر برآورده شدی، آرزوی کوچک من!

مثل برآورده‌شدن آرزوی کودکی‌ام در بزرگسالی.
دوست‌داشتنت دیگر به کارم نمی‌آید،
دیگر اندازه‌ام نمی‌شود.

گفته بودم، نه؟
دوست‌داشتن فصل دارد
دوست‌داشتن زمان دارد...

آدم ها فکر می کنند بعد از رفتنشان
باید مانند صندوق پستی زنگ زده و باران خورده
درست در نقطه ای که رهایت کرده اند
تا ابدیت منتظر پیغامشان بمانی.
اما نه ..
همیشه این طور نیست
آدم ها دل دارند
پا دارند
بند دلشان که پاره شود
بند کفش هایشان را محکم می کنند و
می روند
دوست داشتن فصل دارد
دوست داشتن زمان دارد
کدام باغی را دیده ای زمستان که می شود لباسی از شکوفه بپوشد ؟
کدام مسافر ی را دیده ا ی که چمدان به دست سالها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل ها بدوزد؟
تو دیر به سراغم آمدی
تو دیر برآورده شدی آرزوی کوچک من
مثل بر آورده شدن آرزو ی کودکی ام در بزرگسالی ؛
دوست داشتنت دیگر به کارم نمی آید ؛دیگر اندازه ام نمی شود ...
گفته بودم نه؟
دوست داشتن فصل دارد
دوست داشتن زمان دارد...

ایستگاه آخر

یک نفر را توی زندگیتان راه بدهید که برای بودن و ماندنش نیازی نباشد دست به قد و قواره اتان بزنید،
که نیازی نباشد برای راضی نگه داشتنش از رنگ مورد علاقه تا تفریحاتتان را عوض کنید
و بشوید یک آدمی که هیچ وقت نبوده اید...
کسی که قیچی دست گرفته و خودش قرار است طرز فکر و عقیده جدید بدوزد و تنتان کند را راه ندهید به خلوتتان؛
کسی که دنیایتان را رنگ دنیا خودش میکند
و از شما چیزی میسازد که میخواهد بعد مشغول دوست داشتن آن آدمی که خودش ساخته میشود...
یک نفر را انتخاب کنید که شما را با همین چهره و ظاهر بخواهد،
با همین رنگ مو و مدل چشم معمولی،
با همین لحن صحبت کردن و نوع زندگی...
یک نفر را بخواهید که شما را دوست داشته باشد
بخاطر آنچه که هستید
نه بخاطر آنچه که دوست دارد باشید...

فاطمه جوادی

گاهی هم اینجوری فکر کنید بد نیست
اﻭ " ﻣــﺮﺩ " ﺍﺳﺖ خوابش از تو کوتاهتر و خواب ابدیش از تو طولانی.... آسایش برایش مفهومش آسایش توست پس صبح تا شب درپی آسایشی است که سهمش را ازعشق تو میجوید...اگر آنرا دریابی!! ﺩستهایش ﺍﺯ ﺗﻮ زبرتر ﻭ ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ... تاحال به دستهایش نگاه کرده ای ؟ هیچگاه بدون خراش و زخم دیده ای؟ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺗﻪ ﺭﯾﺸﻰ ﺩﺍﺭﺩ... ﺟـﺎﻯﹺ ﮔﺮﯾــﻪ ﮐﺮﺩﻥ، ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺳﻔﯿﺪ میشود... ﺍﻭ ﺑﺎ ﻫﻤــﺎﻥ ﺩستهای ﺯﺑﺮﺵ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ... و ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﺻﺎﻑ ﻭ ﻧﺎﻣﻼﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ می بوسد ﻭ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﻯ... به او سخت نگیر..! او را خراب نکن..! ﺍﻭ ﺭﺍ "ﻧﺎﻣــــﺮﺩ" ﻧﺨﻮﺍﻥ..! ﺁﻧﻘﺪﺭ او را با ﭘﻮﻝ ﻭ ﺛــﺮﻭﺗﺶ اندازه گیری نکن..! کمی بوی تنش عرق آلود است طبیعتش اینست ؛حواسش به بو نیست؛ فکر نان شب است.... ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧــــﺦ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺪﻭﺯﺩ... انتظار یک فنجان چای تلخ توقع زیادی نیست!!! از هر مرد ونامردی هرچه شنیده و دیده در صندوقچه قلبش پنهان کرده و آمده .اگر کم حرف میزند نمیخواهد کام تورا تلخ کند. ﻓﻘــــﻂ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﻭﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ... آن مردی که صحبتش را میکنم، خیلی تنهاتر از زن است..! ﻻﮎ ﺑﻪ ﻧﺎخنهایش ﻧﻤﯿﺰند ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺶ یک ﺟﻮﺭﯼ ﺷﺪ، ﺩست هایش را ﺑﺎﺯ کند، ﻧﺎخنهایش را ﻧﮕﺎﻩ کند ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺷﺶ ﺑﯿﺎید..! ﻣﺮﺩ نمیتواند ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺶ ﮔﺮﻓﺖ، به دوستش زنگ بزند، یک دل سیر گریه کند و سبک شود..! ﻣﺮﺩ، ﺩﺭﺩﻫﺎیش را ﺍﺷﮏ نمی کند، فرو می ریزد در قلبی که به وسعت دریاست... آری یک مرد همیشه تنهاست چراکه سنگ صبور همه است و خودشانه ای ندارد که سرش را روی آن بگذارد... یک ﻭقت هایی، یک ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ: "میم" مثل " مرد

زن‌ها نمی‌گویند "دوستت ندارم"
اما
وقتی کسی کوچ کند از دلشان ،
بافتنی می‌بافند
در عوض بافتن گیسوهایشان.

اگر کسی کوچ کند ،
ناخن‌هایشان را کوتاه می‌کنند،

موهایشان را قیچی.

شروع می‌کنند به
بستن دکمه‌های پیراهن ِ یقه‌سپید آویزان روی چوب‌لباسی.

شروع می‌کنند به ،
محکم کردن شال و روسری‌شان.

به جای آنکه موهایشان را روزی چند بار شانه کنند،
شانه‌شان را می‌شکنند.

به جای آنکه روزی چند ساعت روبروی آینه بایستند
می‌نشینند و انار دانه می‌کنند.
می‌روند و
ظرف می‌شویند.
خانه‌تکانی می‌کنند ،
حتی اگر عید نباشد.

به جای آنکه عطر بخرند،
کتاب شعر می‌خرند.

زن‌ها
نمی‌گویند "دوستت ندارم"

اما وقتی "دوستت ندارند"
دیگر هیچ نخی
نمی‌تواند این دکمه‌ی افتاده را ،
بدوزد به پیراهنِ خاطراتشان.

بعد می‌بینی ،

سال‌هاست گذشته است
و هنوز غبارِ نشسته روی قابِ عکس دونفره‌تان
پاک نشده است.

شبنم نادری

دل به او دادم كه نامش را بدوزد روي آن
او ولي با سوزن
آن را دوردوزي كرد و رفت