اون دوره‌ای که توش تک و تنهایی، باشگاه میری، خوب میخوری و میخوابی، کلا روتین سالمی داری، رو خودت سرمایه گذاری میکنی و مجبور نیستی به کسی جواب پس بدی رو اصلا نباید بزاری از دستت بره.

چهارمین جشنواره بین‌المللی «همام»

.️در آستانه‌ی آغاز چهارمین جشنواره‌ی بین‌المللی «همام»، نگاهی دوباره می‌اندازیم به خاطرات ماندگار دوره‌های پیشین؛ لحظه‌هایی سرشار از شور، هنر و هم دلی جهانی. جایی که دل‌ها یکی شدند تا از مرزها عبور کنند و زیبایی را فریاد بزنند.

.با ما همراه باشید، تا در مسیر چهارمین فصل همام، دوباره شکوه هنر را از نو تجربه کنیم...

۱ الی ۷ آبان ۱۴۰۴
تهران - فرهنگستان هنر
ساعت بازدید: ۱۵ الی ۲۰

«آدم گاهی دلش می‌خواهد بنشیند و با یکی در مورد کتابی که خوانده است حرف بزند، درست انگار دارد دوره‌اش می‌کند. اما کو تا یکی این‌طور و آن‌همه اخت پیدا شود؟»


هوشنگ گلشیری
.بره گمشده راعی

یکی از درسهایی که توی زندگیم یاد گرفتم این بوده که؛
همه‌چیز یک دوره‌ای داره،
هیچ چیزی، هیچ آدمی، هیچ شرایطی تا همیشه اون‌جوری که هست نمی‌مونه؛
یا تموم میشه یا شکلش عوض می‌شه.

‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین فکت‌هایی که وجود داره و خیلی اتفاق میوفته دوستی‌‌ها یا دوست‌های دوره‌ایه، یه مدت باهاشون خیلی صمیمی میشی، باهاشون کلی حرف میزنی، کلی خاطره میسازی، کلی چیزهای خوب اتفاق میفته، کلی اینتراکشن داری ولی بعد از یه مدت بدون هیچ دلیلی بینتون فاصله میوفته و حتی از هم دیگه خبر هم ندارین.

‏یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که توی زندگی گرفتم این بوده که همه‌چیز یک دوره‌ای داره. هیچی، هیچ آدمی، هیچ شرایطی تا همیشه اون‌جوری که هست نمی‌مونه؛ یا تموم می‌شه یا شکلش عوض می‌شه.

‏یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که توی زندگی گرفتم این بوده که همه‌چیز یک دوره‌ای داره. هیچی، هیچ آدمی، هیچ شرایطی تا همیشه اون‌جوری که هست نمیمونه؛
یا تموم میشه یا شکلش عوض میشه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

قوی باش خوب من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن.
بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقب روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

تغییر در ارکان زندگی‌م رو دارم حس می‌کنم. به طور پیش‌فرض وجودم همیشه با تغییر می‌جنگه و می‌ره تو لاک افسردگی و یأس و مثل مار توی خودش می‌پیچه؛ ماری که از روی بی‌پناهی نیش می‌زنه و زهرش خاطرات شیرین و آزاد گذشته‌ست. اما جنگ من، جنگیدن با جنگیه که وجودم در برابر تغییر راه می‌ندازه؛ جنگیدن با این مار، اما نه با خودش به قصد نابودی‌ش، بلکه جنگیدن با زهر شیرین‌ش. این مار با تمام نیش‌ها و دردها باید زنده بمونه چون در حال پوست انداختن و شروع یه دورهٔ جدیده.

اگه درگیر اختلالات اضطرابی هستین یا دوره‌ی پر اضطرابی رو می‌گذرونید؛ استفاده از قهوه و کافئین براتون مثل بنزین رو آتیشه
حواستون باشه که ممکنه علائم رو بدتر کنه