‏قسمت ناراحت‌کننده‌ قطع ارتباط اینه که میدونی بقیه بهش پیام میدن ولی تو نمیتونی پیام بدی، میدونی بقیه هنوز تو زندگیش جریان دارن ولی تو جریان نداری، میدونی بقیه خیلی وقت‌ها میبیننش ولی تو نمیبینی، تو مردی، و اینطوریه که به تمام جهان حسادت میکنی.

#یادت_نره_رفیق:
خیلی وقتا ما بیشتر از اینکه خودمون زندگی کنیم، داریم برای تأیید بقیه زندگی می‌کنیم. رهایی‌بخش‌ترین چیزی که می‌تونی از خودت دور کنی، اهمیتیه که به نظر بقیه می‌دی. وقتی این بار رو بندازی زمین، تازه می‌فهمی چقدر سبک شدی و راه رفتن توی زندگی راحت‌تره، چون دیگه لازم نیست هر لحظه خودتو با توقعات بقیه تنظیم کنی. وقتشه خودت باشی، نه اون چیزی که بقیه دوست دارن.

همه این مدت زندگیم جوری سپری شده که میتونم سال‌ها بدون اینکه هیچ اتفاق ناراحت‌کننده و غم‌انگیزی بیوفته، غمگین بمونم.

دیدی وقت‌هایی که رابطه‌ات با پارتنرت خوبه کلا حالت و زندگیت خوبه؟ موهات کمتر میریزه، پوستت قشنگ‌تر میشه، اشتهات بهتره، راحت‌تر میخوابی، کارها و زندگیت روی روال میفته، بیشتر به خودت میرسی، رابطه‌ات با خانواده گرم‌تر میشه، خوشروتری، پارتنر به شدت روی زندگی تاثیر داره.

بیشتر آدم‌ها به حرف‌هایی که نمی‌زنن فکر می‌کنن
نه به اونایی که گفتن
چون سکوت راحت‌تر از توضیح دادن چیزیه که خودت هم خوب نمی‌فهمیش

به‌آغاز و‌ پایان‌ِ آدم‌ها‌ فکر‌ می‌کنم
به‌ آنها‌ که‌ چه‌ راحت‌ از آنچه‌
می‌توانستند‌ باشند؛ میگذرند..!

تو مسئول احساسات کسی نیستی ولی مسئول گفتن احساسات واقعیت هستی، اگه میدونی این رابطه راهی نداره، موندن از سر دلسوزی یه بی‌انصافیه، آدم‌ها با حقیقت تلخ راحت‌تر کنار میان تا با بلاتکلیفی.

بعضی آدما با باور و اعتمادت کاری میکنند که
حتی اگه‌ لبه‌ی پرتگاه باشی،
افتادن برات راحت‌تر از اعتماد دوباره به اونهاست....!

‌دقیقا همونجایی که داستایوفسکی
تو شب‌های روشن گفت :
«‏از خودش می پرسد؛
من چرا باید به یک نفر
احتیاج داشته باشم
که با او دو کلمه حرف بزنم؟
خودم با خودم می‌توانم
بیشتر از دو کلمه حرف بزنم
و حرف‌های خودم را
راحت‌تر بفهمم
و اگر کسی به اینجا برسد
دیگر نه می‌گردد،نه انتظار می‌کشد.»

انقدر من و از خودت ناامید کردی، که اگر لب پرتگاه باشم، افتادن راحت‌تر از دوباره به تو امیدوار شدنه.