مشکلی که من با لغت "معلولیت" دارم این است که

به محض شنیدن معلولیت، همه به یاد کسانی می افتند که نمی بینند یا نمی شنوند یا نمی توانند راه بروند.
.
.
.
در حالی که اینها اگر هم معلولیت باشد، ساده ترین شکل آن است.
.
.
.
آنها که احساس در وجودشان مرده است را معلول نمی دانیم.

آنها که نمی توانند یا نمی خواهند یا نیاموخته اند که صادقانه در مورد احساسشان حرف بزنند را...

معلول نمی دانیم.

آنها که نمی توانند دوستی های خوب و بلندمدت بسازند را معلول نمی دانیم.

آنها که نمی توانند بفهمند که در زندگی چه می خواهند را معلول نمی دانیم.

آنها که چشمشان جز خودشان نمی بیند را معلول نمی دانیم.

آنها که دستشان به امید نمی رسد و در انتظارند که دیگران امید و انگیزه را پیش پایشان قرار دهند را...

معلول نمی دانیم.

این "معلولیت های واقعی" را نمی بینیم.

و از اینکه دست و پا و چشم و گوش داریم، احساس سلامت می کنیم!


"جامعه شناس، فرد راجرز"

فقط برای چند لحظه خودتونو اونجا ببینید..

چند سال پیش در جریان بازی های پارالمپیک (المپیک معلولین) در شهر سیاتل آمریکا 9 نفر از شرکت کنندگان دو100متر پشت خط آغاز مسابقه قرار گرفتند.
همه این 9 نفر افرادی بودند که ما آنها را عقب مانده ذهنی و جسمی می خوانیم. آنها با شنیدن صدای تپانچه حرکت کردند. بدیهی است که آنها هرگز قادر به دویدن با سرعت نبودند و حتی نمی توانستند به سرعت قدم بردارند بلکه هر یک به نوبه خود با تلاش فراوان می کوشید تا مسیر مسابقه را طی کرده و برنده مدال پارالمپیک شود ناگهان در بین راه مچ پای یکی از شرکت کنندگان پیچ خورد .
این دختر یکی دو تا غلت روی زمین خورد و به گریه افتاد. هشت نفر دیگر صدای گریه او را شنیدند ، آنها ایستادند، سپس همه به عقب بازگشتند و به طرف او رفتند یکی از آنها که مبتلا به سندروم داون(عقب ماندگی شدید جسمی و روانی) بود، خم شد و دختر گریان را بوسید و گفت : این دردت رو تسکین میده .سپس هر 9 نفر بازو در بازوی هم انداختند و خود را قدم زنان به خط پایان رساندند. در واقع همه آنها اول شدند. تمام جمعیت ورزشگاه به پا خواستند و 10 دقیقه برای آنها کف زدند

همه ما یه عالمه مستند از آدمایی دیدیم ک با وجود معلولیت کارایی می‌کنن ک حتی واسه یه آدم سالم هم راحت نیست، اونا قدرت‌شون رو از اراده و فکرشون گرفتن
خیلیا تو شرایط سخت زندگی شادی برای خودشون می‌سازن، تسلیم نمی‌شن و تا آخرین روزی ک روی زمین هستن ب کارشون، فکرشون و چیزی ک می‌خوان باشن پایبند میمونن
ما هم یکی از همون خیلیا هستیم!
این خیلی طبیعیه ک گاهی از بعضی از این‌ کارا ک شاید خوب پیش نمیرن خسته شیم، اما اینکه از صرافت انجام دادنش بیفتیم طبیعی نیست
پیروزی تلاش میخواد، پیگیری می‌خواد و ادامه دادن
زندگی هزارتا قله ریز و درشت داره ک برای پیروزی باید رو همه اونا پرچممون رو بزنیم
+
خدا قوت قهرمان♥҉

به سلامتی معلولی ک پشت ویلچرش نوشته بود :چپ چپ نگاه نکن سرتو بگیر بالا و بگو خدارو شکر

خدایا شفای عاجل به تمامی معلولینی که توانایی لایک کردن جمله های منو ندارن عطا بفرما..
بلند بگو امین

امروز رفتم آمپول بزنم،

وقتی طرف داشت آمپول میزد یه عطسه محکم زدم :|

هیچی دیگه ..

امیدوارم بتونم به لطف خداوند متعال و با دعای خیر مردم تو پارالمپیک آینده جانبازان و معلولین،

برای کشورم افتخار آفرین باشم :|

m̅̅ҳa̅̅ҳ̸s̅̅i̅̅ افتخار کشور :)))

سلامتی ادم معلولی که گفت:
خوشحالم از اینکه هر کی منو تو خیابون میبینه فقط یه جمله میگه
{ خدا رو شکر }

امروز رفتم امپول بزنم، وقتی طرف داشت آمپول میزد یه عطسه محکم زدم :|

.



.



.



.

هیچی دیگه .. امیدوارم بتونم به لطف خداوند متعال و با دعای خیر مردم تو پارالمپیک آینده جانبازان و معلولین ، برای کشورم افتخار آفرین باشم

به سلامتی دختر معلولی که گفت:
خوشحالم که هر کسی منو میبینه فقط و فقط یه جمله میگه: خدا رو شکر!