حرف‌ها اگر جان داشتند، ریشه‌های نازک گیاهی بودند که نفوذ می‌کنند در خاک تن.

آدم با حرف زدن احیا می‌شود. این را منِ آدم‌گریز می‌گویم.

هر بار از گفتگوی‌ دو نفره‌مان برمی‌گردم، انگار آن چاه سرریز شده دوباره خالی می‌شود و دنیا به‌اندازه‌ی زمانی که بر ما گذشت، تحمل‌پذیر.

می‌دانم که در این گفتگوها چیزی هست. برخلاف همه‌ی وقت‌ها، در جوار یار موافق، دلم می‌خواهد وراجی کنم چون همه‌ی کلمه‌ها، حتی بیهوده‌ترین‌شان از میان قلب‌مان عبور می‌کنند و عاری از همه‌ی چیزهایی هستند که در مناسبات اجتماعی‌مان تلاش می‌کنیم، حفظ‌شان کنیم.

انگار ادامه پیدا می‌کنی در آدمی که رازهایت را با خودش می‌برد. انگار هستی‌ات وجه تازه‌ای پیدا می‌کند وقتی فاش می‌کنی خودت را و غریقِ رنگ‌هایی می‌شوی که از کلمه‌های دیگری در تو می‌ریزد.

با هم حرف بزنید

‏تعاریف زیادی از عشق وجود داره ولی واقعی ترینش اینه که اگه دوست داشته باشم برات صبوری میکنم

Trees are poems that earth writes upon the sky, we fell them down and turn them into paper, that we may record our emptiness.

درختان اشعاری هستند که زمین بر اسمان نگاشته است، ما ان ها را قطع کرده و به کاغذ تبدیل میکنیم، که شاید پوچی های فکری خودمان را بر رویش بنگاریم.

.࿐

✿ کپشن خاص ✿

پاره ی تن جانم؛
در طول زندگی ات و در هر سنی تعاریفِ متفاوتی از عشق و لذت را خواهی شنید،
بعضی ها آنقدر رویایی و آرمانی اند که فقط در لابلای کتاب ها میشود پیدایشان کرد...
بعضی ها آنقدر پوچ و تو خالی که خلاصه میشوند در سیزده دقیقه ی کذایی و حس نفرتِ بعداز آن...
اما،
تعریفِ من از "عشق" برای تو این است جانم؛
که ناگهان در جایی که حتی فکرش را نمیکنی،
کسی میآید که تورا بیشتر از خودش و کمتر از خدایش دوست دارد!
سرشار از شوقِ یکی شدن است و پُر از ترس از دست دادنت بخاطرِ خشمِ الهی...
روزی کسی میآید که شبیه به هیچکس نیست...
مبادا ملاک های مادیّت را به دلت زنجیر کنی
و
یک عمر محکوم به حبس خودت در خودت باشی!
#الناز_شهرکی

دوست داشتن شعاری که به درد نمیخورد!
با چهار تا حرف و قربان صدقه و
عشوه و غمزه
که حالت خوب نمی شود
دوست داشتن را باید
بغل کرد و بوسید
باید باشد کسی
که وجودت
برایش ضروری ترین نیاز دنیا باشد
و آغوشش برایت
امن ترین امن دنیا
که بشود با خیال راحت
یک عمر را بی خیال همه دنیا
دل به آغوشش بسپاری و
حالت با حالش جور باشد
که اهل دوست داشتن باشد
اهلش که باشد هیچ وقت
از دهان نمی افتد...

#امیر_وجود

ابو سعید ابوالخیر با پیری در حمام بود ،
پیر از گرمای دلکش و
هوای خوش حمام
فصلی تمام گفت!

ابوسعید گفت :
می دانی چرا این جایگاه خوش است؟
پیر گفت :
چون شیخی مثل تو در این حمام است

چون در این حمام
شیخی چون تو هست
خوش شد و خوش گشت
و خوش آمد نشست

شیخ گفت :
من جواب بهتری دارم
پیر گفت : بگو که هرچه تو بگویی عین صواب است

شیخ گفت : حمام از این جهت خوش است که از مال دنیا فقط یک سطل و یک پارچه بیشتر نداری که آن هم عاریت حمامی است ....


"عطار"

مُغَفّل وار پنداری تو عاشق را،
ولیکن او
به هر دم پرده می‌سوزد ز آتش ‌های هوشیاری

لباسِ خویش می‌درّد،
قبای جِسم می‌سوزد
که تا وقتِ کنارِ دوست، باشد از همه عاری ...

به غیر دوست هر چِش هست، طرّاران همی دزدند
به معنی کرده او زین فعل
بر طرّار،
طرّاری ...

که تا خلوت کند زیشان،
کند مشغول ایشان را
بگیرد خانۀ تَجرید و خلوت را به عیّاری ...


"مولانا "

خوشبختی را نمی توان وام گرفت ..
خوشبختی را نمی توان برای لحظه ای نیز به عاریت خواست ..
خوشبختی را نمی توان دزدید
نمی توان خرید
نمی توان تکدی کرد ..
بر سر سفره ی خوشبختی دیگران، همچو یک مهمان ناخوانده، حریصانه و شکم پرورانه نمی توان نشست ،
و لقمه ای نمی توان برداشت که گلوگیر نباشد و گرسنگی را مضاعف نکند ..
پرنده ی سعادت دیگران را نمی توان به دام انداخت، به خانه ی خویش آورد، و در قفسی محبوس کرد - به امید باطلی ، به خیال خامی.
خوشبختی، گمان می کنم، تنها چیزی است در جهان که فقط با دست های طاهر کسی که به راستی خواهان آن است ساخته می شود، و از پی اندیشیدنی طاهرانه ..

"نادر ابراهيمی"

فقرا حال مارو بهم میزنن، چون اونا " ما " هستن، عاری از توهماتمون !
نشون میدن که بدون لباسهای گرانبهامون چطور میشیم ، بدون عطرهامون چه بویی میدیم !

Game of thrones

پیغام گیر نیما :

چون صداهایی که می آید
شباهنگام از جنگل
از شغالی دور
گر شنیدی بوق
بر زبان آر آن سخن هایی که خواهی بشنوم
در فضایی عاری از تزویر
ندایت چون انعکاس صبح آزا کوه
پاسخی گیرد ز من از دره های یوش